Hani karanlık gölgelerine hapsederya gündüzü
benide hapsetti senin sevdan
yüreğim karanlıklar içinde
kara sevdanla kaplı yar
karanlık gecelerde kendini bulutların arasına gömmüş
utangaç bi genç kız gibi
arasıra göz kırpandolunayı seyrederdik
seninle o masum gecelerde
oturduğumuz bank hala aynı yerinde
kimbilir kaç kişinin derdine
kaç kişinin sevdasına ortak oldu
üzerine kazıdıgımız isimler
derinliginden hiç birşey kaybetmemiş
sanki bizi kıskanıp isimlerin arasına gömmüşler ikimizin emeğini
geçmişimi hatırladıkça yaşlandım hissine kapılıyorum
çünki gelecegi düşünmem için genç olmam gerek
çiçekleri kıskandıracak kadar güzel bir kelebek gibiydin
kelebekler benı herzaman korkutur
çünki ömürleri azdır
güneş öğlenedogru yeryüzünün terini ulaştırırya bulutlara
sonra ağlar gibi düşerler yer yüzüne
güzelliğin ardından hüzün kaplar yer yüzünü
ğüzel günlerin ardından bende
hasret gözyaşları döküyorum şimdi…

KENAN AYDINEL