Babaya serzeniş ve matematiksel dargınlıklar

Yolculuklardaki kimliksizliğin acısı

O karanlık konakta

Elimdeki bavula duyulan sarı saygı

Ve siyahlıktan yükselen üç adet korna sesi

Resimlerden çaldığım üç rengin nefesi

Yine korku evi

Yine korkuların kuluyum

Uykulu bir kardeş omzu kadar eğrilmiş

Bir o kadar uykuluyum

Dört teker üzerinde

Çatılmış kaşlar arasında

Kemiklerimin ezilme beklentisi

Ardında sessiz bir iniş

Sabah Eminönünde’ydim

Gece evin önündeyim

Dönüşlerin metalliğiyle yırttı korneamı

Göz damarlarımdan akan tramvay

Gecemde

Yedi tepeli şehirde gördüğümden daha ölümcül bir ay

Ardında sessiz bir uyku

Sessiz-

Sessiz-

Ses-

Üç korna sesi

Üç başka nefes