Babaya serzeniş ve matematiksel dargınlıklar
Yolculuklardaki kimliksizliğin acısı
O karanlık konakta
Elimdeki bavula duyulan sarı saygı
Ve siyahlıktan yükselen üç adet korna sesi
Resimlerden çaldığım üç rengin nefesi
Yine korku evi
Yine korkuların kuluyum
Uykulu bir kardeş omzu kadar eğrilmiş
Bir o kadar uykuluyum
Dört teker üzerinde
Çatılmış kaşlar arasında
Kemiklerimin ezilme beklentisi
Ardında sessiz bir iniş
Sabah Eminönünde’ydim
Gece evin önündeyim
Dönüşlerin metalliğiyle yırttı korneamı
Göz damarlarımdan akan tramvay
Gecemde
Yedi tepeli şehirde gördüğümden daha ölümcül bir ay
Ardında sessiz bir uyku
Sessiz-
Sessiz-
Ses-
Üç korna sesi
Üç başka nefes